Lajkovac
facebook_page_plugin

Dolazak Vojkana Despotovića - “Bata Gibe” u Lajkovac i njegov rad u klubu, imali su ogroman uticaj na rad i razumevanje fudbalske igre Lajkovčana, da su neki od njegovih saradnika išli toliko daleko pa su govorili „da se fudbal u Lajkovcu deli na pre i posle dolaska Vojkana“, čoveka koji se fudbalom bavio samo iz jednog razloga, jer ga je neizmerno voleo, spadao je u krug ljudi kojima je fudbal bio ispred svega, ljubomorno ga čuvajući samo za sebe, inače „Bata Giba“ je igrao za BSK, Partizan, Slobodu, Zenicu..  a po završetku igračke karijere mnoge klubove iz bivše Jugoslavije uspešno trenirao, ostvarivši zapažene rezultate.

Početkom osamdesetih godina, klub se i dalje takmiči u zoni pokušavajući da se popenje stepenik više i konačno postane Srpskoligaš, što bi klubu koji ima tako dugu i bogatu tradiciju i priličilo, a posebno bi obradovalo armiju navijača kao i simpatizera „plavih“ kojih je bilo i van Lajkovca, već u sezoni 1982/83 Železničar postaje član druge lige, u kojoj na žalost ne ostaje dugo, loše igre i dodatne okolnosti, dovode do toga da klub posle samo dve sezone igranja kao Srpskoligaš se vrati u zonu, bio je to jasan signal, da u klubu mora doći do suštinskih promena.
Železničar posle ispadanja iz Srpske lige, u sezoni 1984/85 nastavlja takmičenje u posavsko podunavskoj zoni, kada u Lajkovac dolazi Vojkan Despotović iz igračkih dana poznatiji kao „Bata Giba" čiji je mentor bio legendarni Moša Marjanović, preuzevši trenersku klupu Želje, ovaj iskusni strateg i odličan poznavalac fudbalske igre, uvodi korenite promene u naš klub, igrače uči igri ali i ponašanju na terenu i van njega, insistira na što boljem radu sa mlađim kategorijama, pružajući im priliku igranja za prvi tim, ovakav način rada kao i dodatna igračka pojačanja ubrzo pokazuju rezultate, „Želja“ se 1987 godine vraća u drugu Srpsku ligu, a već naredne sezone ulazi i u prvu Srpsku ligu, u kojoj igra toliko nadmoćno, „gazeći“ sve pred sobom, gde od novinara sporta dobija nadimak “Lajkovačka Dizelka”, “čiji glavni mašinovođa” Vojkan Despotović skoro punih devet godina, uz kratke prekide, veoma vešto upravlja pobedičkom mašinerijom, ostavljajući za sobom takva imena poput Beogradskog zmaja, Čukaričkog, Sinđelića i Radničkog sa N.Beograda kojeg je tada predvodio čuveni strateg Ljubiša Tumbaković.

Železničar je sa Vojkanom na klupi ostvario do tada najveći uspeh u svojoj istoriji, i tako trasirao put budućim generacijama koje će ime Železničara učiniti još poznatijim na fudbalskoj mapi tadašnje SR Jugoslavije, zaigravši u drugoj saveznoj ligi ispunivši san mnogih generacija, kako onih koji su Decembra daleke 1927 godine odlučili da se u Lajkovcu osnuje fudbalski klub, tako i svih onih koji su došli posle njih i nastavili da svojom ljubavlju i požrtvovanjem pomognu,
da punih devet decenija „fudbalskim kolosekom“ juri „Lajkovačka dizelka“.