Na Kolubari već više od dva veka postoji Jolića vodenica, jedina na ovoj reci koja je još uvek u funkciji. Prvo se zvala Čančarevića vodenica, ali kada je pre više od veka premeštena na sadašnju lokaciju, vlasnik zemlje zahtevao je da se nazove sadašnjim imenom i da mu pripadne jedan vodenički kamen, od ukupno sedam, koliko ih ima. Inače, na Kolubari je nekada postojalo tridesetak vodenica.
Interesantno je da je Jolića vodenica čak tri puta premeštana, jer je zbog toga što je reka Kolubara menjala svoj tok, ostajala bez vode za pogon vodeničkih kamenova. U vodenici ima 28 suvlasnika, poredovnika, kojima na osnovu udela u vodeničkom kamenu pripada određen procent ujma od samlevenog brašna. Nekada, vodenica je imala sedam, a najviše 42 suvlasnika. Prvi poredovnik Jolića vodenice bio je Velisav Čančarević, a njegov unuk, sada počivši Radisav Čančarević iz Rubribreze, dugo je bio upravnik.
Kad je voda dobra, kad je vodostaj jak, dnevno u vodenici može da se samelje do dve tone jarme i upola manje brašna. U Jolića vodenici brašno melju domaćini iz svih 18 sela opštine Lajkovac, ali dolaze i iz daleka.
Interesantno je da je od 1936. godine do danas u Jolića vodenici bilo oko 40 vodeničara. Najduže, 13 godina, vodeničar je bio Veličko Paunović iz lajkovačkog sela Rubribreza. Gornji i donji vodenički kamen teški su zajedno oko 600 kilograma, a ceo sklop ima 42 dela. Za vodenički kamen koristi se specijalni kamen kog najviše ima u okolini Trstenika, a može da traje i dve decenije.
- Detalji
- Autor Super User
- Kategorija: Kolubara
- Objavljeno 10 januar 2017
- Pogodaka: 3869
Kolubara je reka u zapadnoj Srbiji. Ona je desna pritoka Save, u koju se uliva kod Obrenovca, oko 27 kilometara uzvodno od Beograda. Dugacka je oko 120 kilometara, nastaje od Obnice i Jablanice, nadomak Valjeva. Sa leve strane, njene pritoke su Rabas, Kladnica i Tamnava. Sa desne, Gradac, Banja, Lepenica, Toplica, Ljig, Peštan, Turija i Beljanica.
Sliv Kolubare pokriva oko 3.600 kvadratnih kilometara, u njemu se nalaze bogata nalazišta uglja, lignita, ali i značajne površine plodnog poljoprivrednog zemljišta. U slivu Kolubare, nalazi se Rudarski basen “Kolubara”, od čijeg uglja se proizvede više od 50 procenata električne energije u Srbiji. Dolinom Kolubare proteže se železnička pruga Beograd – Bar, kao i delom Ibarska magistrala. Pored Kolubare ide i trasa budućeg autoputa Beograd – južni Jadran, odnosno koridor 11. Nekada, u Lajkovcu, koji je na obe obale Kolubare, postojao je veliki čvor uzane pruge, najveći u tadašnjoj Jugoslaviji.
Za Kolubaru kažu da možda nije najveća, ali je sigurno najslavnija srpska reka. Ne čudi, jer se na obalama Kolubare odvijala najslavnija pobeda srpske vojske u Prvom svetskom ratu – Kolubarska bitka pod genijalnim komandantom, vojvodom Živojinom Mišićem.
Ime reke Kolubare vodi iz različitog porekla, odnosno postoje razna predanja o tome kako je dobila ime. Jedno od njih kazuje da je nastalo od imena Kuluk-bara, po močvarama koje su postojale u njenom okruženju, pa otud ime Kolubara. Činjenica je, međutim, da je Kolubara veoma bogata belom ribom, da je tradicionalno na njoj postojao i dalje postoji razvijen ribolov. Svojevremeno, pre 15-tak godina, u Kolubari, u Ćelijama, ulovljen je primerak soma kapitalca, težak 45 kilograma, koji je bio dugačak čak 210 centimetara!
Nizvodno od Valjeva, Kolubara se sužava, kod Slovca, kroz tok usečen između brda Jerinin grad i Oštrikovac. Nadalje, dolina Kolubare se širi, kod Lisopolja je široka do tri kilometra. Sa desne strane kod Lajkovca u nju utiče reka Ljig. Kod Lajkovca, Kolubara je široka 30, a duboka od pola do tri metra.
Karakteristično za Kolubaru je njeno naglo i veliko kolebanje vodostaja, naročito kada se otapaju snegovi, i nakon jakih kiša. Kolubara se zato ubraja u takozvane bujične reke.
- Detalji
- Autor pajawizard
- Kategorija: Kolubara
- Objavljeno 19 decembar 2016
- Pogodaka: 3107