Kalman Sabov - Bata (1931 - 1998)

"Nekrunisani Kralj strelaca, svojim golovima u plavom dresu, upisuje se zlatnim slovima u istoriju Lajkovačkog fudbala"

Kalman Sabov – Bata rođen 9 Marta 1931 godine,

Legendarni centarfor plavih, veliki zaljubljenik u fudbalsku igru, kafanu, žene i lov, fudbaler koji je ceo jedan period obeležio svojim igrama i posebno golovima koje je nesebično darivao protivničkim ekipama, statistika iz toga vremena kaže da je Bata na svakoj utakmici koju je igrao postigao bar jedan gol.

Ali kako počinje priča o možda najboljem strelcu kojeg je Želja ikada imao,

Bata- Kalman potiče iz jedne siromašne radničke porodice, u kojoj je bilo petoro dece, Kalman - Bata, Zvonko i Srećko gde su sva trojica igrala za Želju, a od ženske Živoratka – Žikica i Marija – Seka,

inače treba napomenuti da je u porodici Sabov bio običaj da se deci daju imena po roditeljima, izuzetak je bila Živoratka,

porodica Sabov vodi poreklo iz malog Slovačkog sela Senec pokraj Bratislave, Batin otac koji se takođe zvao Kalman sa suprugom Marijom se doselio u Lajkovac daleke 1919 godine,

I to kao vrsni majstor koji je zanat izučio u Budimpešti, poslat da u Lajkovcu koji je u to vreme bio najveće železničko čvorište uzanog koloseka, obuči radnike tadašnje ložionice, kasnije je i sam Bata bio šegrt kod starijeg Kalmana, sve dok nije prešao da radi kao mašinovođa.

Početak Batinog igranja za Fk Železničar vezuje se za sezonu 1948/49 , gde se veoma brzo izdvaja od drugih po svojim golgeterskim sposobnostima, pa mesto centarfora i broja devet ostaju rezervisani za Batu, koji iz utakmice u utakmicu sve više trese protivničke mreže, upisujući svoje ime na sam vrh liste strelaca koji su nosili plavi dres, kojem ostaje veran sve do kraja svoje igračke karijere, tačnije 16.09.1962 godine utakmicom protiv "Ribnice",

I pored primamljivih ponuda, od kojih se posebno izdvajala od Zemunskog Fk Naša krila, koji je u to vreme bio klub ratnog vazduhlopovstva, uspevši u tom periodu da odigra dva finala kupa Jugoslavije, protiv Partizana i C.Zvezde, da bi odmah posle toga 1950 godine i rasformiran.

Ostavši u svom Želji, Bata je nastavio da u veoma teškim uslovima ostavlja pored svog neospornog talenta i sce na terenu, jer kako je i sam prepričavao događaje iz toga perioda, dešavalo se da kada idu na gostovanje za njih jedanestoricu, vođa puta kupi jedan burek koji podele, pa onako gladni odigraju utakmicu,

ali najinteresantnija anegdota o Bati je kada je krstio sina Dejana, u svojoj omiljnoj "gradskoj kafani" odnevši ga kao bebu koja je napunila 40 dana i gde su unakrsno ispijali rakiju dok je mali Dejan ležao na stolu, i tako ga krstili.

Pored ljubavi ka kafanskom životu Bata Kalman je bio strasveni lovac, ali i oružar, te je zajedno sa ocem popravljao oružije, jedini u celom Valjevskom srezu, i sve tako do 1968 godine kada zbog promene posla zajedno sa porodicom se preseljava u Lazarevac i zauvek napušta Lajkovac,

za kojim će do kraja života Bata Kalman osećati nostalgiju, setno se sećajući zadimljenog „železničkog kutića“ gužve i žagora železničara, kao i legendarnog Željinog „igrališta“ na kojem je proveo najlepše trenutke svoga života, „proveravajući“ protivničke mreže, na radost navijača plavog kluba.

Bata Kalman nas je zauvek napustio 11 Avgusta 1998 godine, ostala je fudbalska priča, o najboljem strelcu kojeg je Želja imao, i velikom srcu koje je Bata nesebično podario Lajkovacu i Železničaru

• < Prethodna
• Sledeća >