Lajkovac

Stanko Milovanović - Pop  (1922 - 1995)

"Divan čovek, veliki fudbaler, nenadmašni dribler i golgeter"  (S.J.Uča)

Stanko Milovanović – Pop,  rođen 1 Januara daleke 1922 godine u Lajkovcu, svoju fudbalsku karijeru započeo je 1939 godine u Želji, da bi kasnije prešao u Obrenovac, za vreme okupacije je igrao za "SK 1913" (nekadašnju "Jugoslaviju").zanimljiv je i podatak da je 1944 za vreme okupacije igrao za reprezentaciju Srbije na kojoj je igrao i čuveni Rajko Mitić.

Završetak drugog svetskog rata Stanka odvodi u Beogradski Partizan, u kojem igra samo jednu sezonu, ali izgleda da je i to bilo dovoljno da veliki Stjepan Bobek na slavi kod trenera Miše Pavića,
Stanka proglasi najboljim igračem sa kojim je igrao.

Pred kraj svoje karijere u periodu od 1954 do 1957 nastupa za Valjevsku Budućnost koja je tada proživljvala svoje zvezdane trenutke i sve to zahvaljujući neverovatnim igrama Stanka - Popa, za koga se tada pričalo da su treneri protivničkih ekipa smišljali taktiku kako da ga zaustave.

Posle sjajnih igara u Budućnosti, stanko se 1958 godine vraća u svoj Lajkovac i nastupa za FK Železničar u kojem je i ponikao, gde svojim igrama nastavlja da oduševljava ljubitelje fudbala, sve do 1960 godine kada se i oprašta od aktivnog igranja.
Svoj rad Milovanović u Želji nastavlja kao trener, pomažući novim  fudbalskim naraštajima kako svojim znanjem tako ogromnim autoritetom koji je nesumljivo imao kod Igrača,
jer Stanko Milovanović je uživao veliki ugled u najvišim fudbalskom krugovima, to potvrđuje i anketa „Politike“, za najboljeg Jugoslovenskog fudbalera, gde je Tomislav Kaloperović, Stanka Milovanovića naveo kao najboljeg posleratnog fudbalera.

Kako onda objasniti da Milovanović sa takvim fudbalskim darom, gde je i više puta od fudbalskih stručnjaka  proglašavan za jedno od najboljih levih krila Jugoslavije, nije napravio veću fudbalsku karijeru, odgovor leži verovatno u njegovom boemskom načinu života, jer pored fudbalskih veština Stanko je bio veliki šarmer, voleo je slikarstvo bio nenadmašan igrač bilijara i strastveni ribolovac, oni koji su imali sreću da ga upoznaju i sa njim provode vreme, govorili su da je Stanko bio izuzetno dobar i duhovit čovek.

Stanko Milovanović već dugo nije više sa nama, sahranjen je u rodnom Lajkovcu, gde je obukavši plavi dres Želje, započeo fudbalski ples, igrajući ga širom Jugoslavije, pokazujući svu lepotu fudbalske igre, i udahnjujući u nju svoj neponovljiv šarm i duh, koji je poneo iz male ali po svemu posebne varošice, u kojoj se i do danas prepričava legenda o nezaboravnom šmekeru, boemu i najvećem Lajkovačkom majstoru fudbala, jedinstvenom Stanku Milovanoviću – Popu.