Sećanja teško dosežu a novinski članci i uspomene uveliko blede, jer doba u kojem sada živimo je doba, u kojem vreme kao da brže prolazi a samim tim i sećanja traju kraće, početak ove priče nas vraća sve do 1936 godine, kada u Lajkovački S.K Železničar  dolazi Miloš Samardžić, fudbaler koji je pre toga, punih pet godina igrao u Sarajevu, kao i u Slogi, Miloš je važio za izuzetno snažnog i prodornog fudbalera, a ujedno je bio i dobar tehničar sa izuzetno jakim šutom iz svih pozicija, što je doprinelo njegovoj efikasnosti, pa je svojevremeno proglašen i za najboljeg igrača  Kolubarske župe, a da je reč o vanserijkom igraču pokazuje i podatak da je tadašnja štampa, više puta pisala o maestralnim igrama „Željinog asa“, što nije bio slučaj ni za jednog drugog igrača iz te lige.  
Koliko je Miloš doprineo dobrim igrama svog tima, govori i podatak da je 1937 godine u Obrenovcu protiv favorizovanog tima S.K Bogoljuba, „Želja“ slavio sa 5:2, što je u to vreme bio pravi rezultatski podvig, Miloš je u “Želji” igrao sve do početka drugog svetskog rata, napomenimo i da je Miloš po zanimanju bio električar, i na kraju naše priče o ovom sjajnom fudbalskom asu, ostaje da se pamte njegove odlične igre u dresu Lajkovačkog Železničara, kao i veliki broj golova koje je postigao u razdoblju od 1937 pa sve do 1941 kada je takmičenje prekinuto usled okupacije,
ime Miloša Samardžića ne bi trebalo da se zaboravi, jer je to najmanje što možemo da učinimo za sve što je uradio za Lajkovački fudbal a posebno za S.K Železničar, koji je zahvaljujući njemu tih godina uspešno se takmičio u Kolubarskoj župi, a Miloš Samardžić proglašen za najboljeg igrača lige, kao i činjenicu da je bio i najbolji igrač Želje u predratnom periodu.

• < Prethodna